Cubitaal Tunnel Syndroom

​

​

Wat is een cubitaal tunnel syndroom?

In de hand en pols lopen verschillende zenuwen die zorgen voor de beweging en het gevoel. Elk van deze zenuwen kan gekneld raken en klachten geven. We noemen dit compressie neuropathie, d.w.z. een aandoening van een zenuw door druk. De meest voorkomende voorbeelden zijn carpaal tunnel syndroom, cubitaal tunnel syndroom en ulnair tunnel syndroom.

 

Bij een cubitaal tunnel syndroom is de ulnaris zenuw (nervus ulnaris) gekneld in de cubitale tunnel. Deze tunnel bevindt zich ter hoogte van de elleboog en wordt gevormd een benig kanaal waarin de zenuw loopt. Rondom deze tunnel liggen verschillende spieren en ligamenten die allemaal op de zenuw kunnen drukken. Wanneer gedurende lange tijd een te hoge druk op de zenuw wordt uitgeoefend, kunnen klachten ontstaan.

​

Symptomen

Typische symptomen van deze aandoening zijn:

• Tintelingen in de pink en de helft van de ringvinger

• Krachtverlies in de hand

• Een "klauwhand"

​

Aanvankelijk zijn deze symptomen vaak intermittent, wat wil zeggen dat ze komen en gaan. Maar hoe langer de beklemming duurt, hoe vaker deze symptomen kunnen optreden, tot ze nagenoeg continu aanwezig zijn. Bepaalde bewegingen kunnen de symptomen ook uitlokken of erger maken. 

​

Klinisch onderzoek

Als er na een uitvoerig klinisch onderzoek het vermoeden bestaat dat deze zenuw gekneld zit, zullen we u voorstellen dit te objectiveren d.m.v. een onderzoek van de zenuwen (een EMG en/of NCS). Dit geeft ons een beeld over de ernst van de aandoening en een referentiewaarde waar we het herstel mee kunnen opvolgen moest dat nodig zijn.

​

Behandeling

Er zijn verschillende manieren om een cubitaal tunnel syndroom te behandelen, afhankelijk van het stadium waarin de aandoening zich bevindt.

• U zal merken dat rust en het vermijden van plooien in de elleboog een gunstig effect heeft. Dit komt omdat de zenuw hierdoor minder wordt uitgerokken. Een (nachtelijke) spalk waarin de elleboog niet volledig kan plooien, is vaak de eerste stap in de behandeling.

• Voor sommige patiënten hebben voorgaande maatregelen reeds een zeer gunstig effect. Indien niet, dan is een operatie aangewezen. Meestal volstaat het om het dak van de tunnel te openen zodat de zenuw wat meer ruimte heeft. In eerder zeldzame gevallen kan het nodig zijn om de zenuw ook te verplaatsen naar de voorkant van de elleboog zodat deze niet meer op spanning komt wanneer u de elleboog plooit.

​

De tintelingen en nachtelijke pijn verbeteren meestal reeds binnen de eerste twee weken na een operatie. Indien u ook krachtverlies had en reeds lang bestaande symptomen, zal het herstel langer duren. Patiënten ervaren deze ingreep gewoonlijk niet als heel pijnlijk en standaard pijnstilling zoals paracetamol of ibuprofen is voldoende (of vaak zelfs overbodig). Alle aanwijzingen over het verloop tijdens en na de ingreep werden samengevat in een handige infofiche die u via deze link kan downloaden.

​

​

​

Een vraag?

​

Herkent u deze klachten en/of hebt u bijkomende vragen, aarzel niet om ons te contacteren via e-mail of Whatsapp, of even langs te komen. Een afspraak kan u maken via deze pagina.

​